expr:class='"loading" + data:blog.mobileClass'>

zondag 14 juni 2015

This is not America

Ken je het mopje van het gezin dat naar Amerika zou verhuizen? Nee? Nou...ze gingen niet! Na maanden van onzekerheid of we lucky zouden zijn in de Amerikaanse visum loterij, werden we verlost van de onzekerheid. We hebben het visum niet gekregen en kunnen dus nog niet terug naar ons geliefde Amerika. Wat echter in het vat zit, verzuurt niet. Na maanden gefocust te hebben op Amerika, spatte de zeepbel uiteen. David Bowie's "This is not America" spookte enkele dagen door mijn hoofd. Maar het roer moest en ging snel om. In plaats van Amerika wordt het nu Polen!

We bereiden ons nu voor op een nieuwe uitdaging. Voor het eerst in ons internationale leven verhuizen we naar een land, waar we de taal niet spreken. Amerika en Duitsland waren qua taal absoluut geen probleem, maar ik verwacht dat dat in Polen wel een dingetje gaat worden. Gelukkig spreekt de jongere generatie behoorlijk goed Engels, maar ik vermoed dat je bij de oudere garde beter terecht kan met Russisch.

Een paar weken geleden was ik een paar dagen in Polen om een huis te regelen. Samen met een relocation consultant op pad langs diverse potentiƫle huurhuizen. Ik was op slag verliefd op het huis, waar we nu ook daadwerkelijk gaan wonen. De huiseigenaar verstaat gelukkig een piepklein beetje Engels. Maar hij spreekt zoveel Engels als ik Pools spreek! Kom nog niet veel verder dan 'dzien dobry' en 'tak'.

Tijdens onze house hunt zag ik ook een klein stukje van onze toekomstige woonplaats Krakow en was blij verrast. Het is er niet alleen verrekte mooi, maar op zondag leeft die stad ook! En dat klinkt een  pseudo Amerikaanse als muziek in haar oren. Winkelcentra (jazeker, echt luxe malls) en supermarkten op zondagen geopend. Kom daar maar eens om in Sonntagsruhe liebend Deutschland.

Ik kijk er echt naar uit om Krakow en omgeving te gaan ontdekken. Auswitzch, de beroemde zoutmijnen en het wonderschone centrum van Krakow wacht op me. Iets verder weg ligt Slowakije te wachten en van een weekendtrip naar Budapest, ben ik ook niet bepaald vies. Oekraine spreekt nog niet zo tot de verbeelding maar wat niet is kan natuurlijk best komen. Bij het begin beginnen en daarna hopelijk de tijd hebben om meer van Oost Europa te ontdekken.

Maar eerst moeten we Duitsland achter ons laten. In de expatwereld geldt juni als een zware maand. De zomervakantie is internationale verhuistijd. Na 3 zomers waarin ik  afscheid mocht nemen van leuke, lieve meiden die weer verder trokken, is het nu voor mij tijd om te gaan. Nu mogen ze afscheid nemen van mij. Dat is een stukje makkelijker dan achter te blijven, weet ik uit ervaring.

Ik laat een groep waanzinnig leuke, lieve, slimme en grappige meiden achter maar afscheid nemen maakt onherroepelijk deel uit van het expatleven. Er zijn omstandigheden waarbij ik me kan voorstellen, dat mensen heel verdrietig zijn om te vertrekken. Daar hebben wij gelukkig geen last van en dus verheug ik me enorm op ons nieuwe avontuur. Verwacht dus van mij niet te veel tranen of emotionele toestanden. Ik ben gewoon veel te blij!

De kinderen zijn ondertussen ook benieuwd. Het huis hebben ze goed gekeurd en kijken uit naar hun nieuwe kamers. De nieuwe internationale school is maarliefst 10x kleiner dan de leerfabriek hier in Frankfurt! Dat zal vast wennen worden en ik sluit een traan (of tranendal)  hier en daar ook niet uit. Ik weet nog dat ik dacht, dat ik niet meer zou gaan verhuizen als de kinderen eenmaal op het voortgezet onderwijs zaten. Fout gedacht.

Het is wel gebleken, dat het expatleven niet altijd te voorspellen is. Zo denk je 'hier' naar toe te gaan maar ga je uiteindelijk 'daar' naar toe. En wij zijn zeker niet de enigen. We dachten dat we voor maximaal 2 jaar naar Duitsland zouden gaan. We hebben het bijna 4 jaar volgehouden. Ook daarin zijn we geen uitzondering. Als iemand me nu vraagt voor hoelang dat we naar Polen gaan, dan zeg ik maar niet teveel. We denken voor een jaartje maar net als bij beleggen geldt: behaalde resultaten in het verleden bieden geen garantie voor de toekomst.