expr:class='"loading" + data:blog.mobileClass'>

maandag 20 maart 2017

(Eigen)wijze kinderen

Vaak besef ik me niet, hoeveel impact het internationale leven heeft op onze kinderen van respectievelijk 17 en 14 jaar oud. Hoe je het ook wendt of keert, ze hebben toch meer meegemaakt en gezien van de wereld dan een doorsnee kind.

Het is voor hen heel normaal om om te gaan met mensen uit alle windhoeken van de wereld. Ze begrijpen als vanzelfsprekend, dat andere mensen er andere meningen op na kunnen houden. En ik vind het heel normaal, dat onze kinderen heel politiek geïnteresseerd zijn en overal van alles af willen weten.

Het klinkt als een groot voordeel en dat is het vaak ook. Maar soms heeft het ook nadelen. Het nieuws glijdt niet langs hen af, maar grijpt ze soms naar de strot. Toen er onrust ontstond op de vliegvelden in verband met Trump's immigratieban merkten beide (onafhankelijk van elkaar ) op, dat ze het hier in Amerika heel erg eng begonnen te vinden.

Met Trump aan het roer is de Amerikaanse politiek een geliefd onderwerp om over te praten. En al hebben ze feitelijk geen herinneringen meer aan Nederland, wat er zich daar afspeelt interesseert ze ook. Ze vonden het geweldig, dat ik mijn stem had uitgebracht vanuit het buitenland tijdens de Nederlandse verkiezingen. Of Wilders de grootste zou worden, werd met grote interesse gevolgd.

De jongste is een spons als het aankomt op politiek. Veel vragen, lezen, luisteren en erover discussiëren. De oudste is dat tijdperk voorbij. Zij vindt het de hoogste tijd dat er in Nederland een keer een vrouwelijke minister president komt. Een aangezien die er nog nooit is geweest, wil zij wel de eerste worden. Ze merkte daar fijntjes bij op, dat ze dat ook prima zou kunnen.

En daar ga ik dan maar niet tegenin. Jaren geleden eiste ze als kleine hummel, dat ik de zijwieltjes van haar fietsje afhaalde. "Zonder kan jij niet fietsen, Astrid". "Dat kan ik wel, mama". Na dagen onophoudelijk doordrammen werd ik pissig en haalde die verrekte wieltjes eraf. Ze was drie jaar en twee maanden en fietste zonder enig probleem weg. Moeder had haar lesje geleerd.

Toen dan nog niet wereldwijs, maar wel stronteigenwijs. Dat brengt je nog eens ergens.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten