Hij, overduidelijk op weg naar zij, is een bijzonder en aardig mens. Altijd even lief en behulpzaam. Het maakt niet uit wat je zoekt in de winkel, hij doet er alles aan om het voor en met je te vinden. Zijn stem is al minstens een halve octaaf hoger en zijn manier van doen is omrand met de welbekende handgebaren.
Hij is een stevige Afro-American. Zijn korte krullenbos is geblondeerd en was vandaag voorzien van een knalrode haarband. Zowel neus als oren zijn voorzien van de nodige damesachtige piercings. De handen zijn altijd netjes gemanicuurd en de acrylnagels hebben altijd wel een spannend kleurtje. De stoppels op zijn gezicht verraden, dat hij nog wel gebukt gaat onder een behoorlijke baardgroei.
In Amerika heb je het als transgender niet gemakkelijk. Bijna niemand neemt aanstoot aan sterren die zich, op tv ten overstaan van een miljoenenpubliek, in hun bijna-blote kont laten zien. Als ze dan ook nog gaan staan droogneuken, sommigen noemen dat dansen, dan schijnt dat 'sexy' te zijn. Maar als een transgender naar een wc van zijn of haar keuze wil gaan, dan staat het land op z'n kop.
Een transgender toilet dan? Sinds vandaag onwaarschijnlijker. Waar moet die lieverd van de hobbywinkel dan gaan plassen als hij hoge nood heeft? Hij zal niet welkom zijn op het damestoilet en ik wil er niet eens over nadenken hoe de doorsnee Amerikaanse man reageert op een damesachtige verschijning in het herentoilet.
Als vrijgevochten Europeaan wil ik deze discussie niet eens begrijpen. Voorstel: laat die Amerikaanse congresleden, die hier zo principieel en moeilijk over doen, hun lichtje eens opsteken in Nederland. Stuur ze bijvoorbeeld eens naar toiletruimten in Brabant of Limburg ten tijde van carnaval.
Amerika is momenteel behoorlijk van haar padje, maar één ding is me ondertussen duidelijk: Nederlanders maak je op dit gebied dus echt de pis niet lauw...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten