expr:class='"loading" + data:blog.mobileClass'>

donderdag 25 mei 2017

Doe maar (niet) duur

One for the money, two for the show... Oorspronkelijk een Amerikaans kinderrijmpje uit de late 18e eeuw, maar wij kennen het omdat Elvis het zong. Dit liedje kwam onlangs in mij op, toen ik weer eens een vrachtwagen van een exclusief meubelmerk door de buurt zag rijden.

Wij wonen niet in de minste buurt. Allemaal kasten van huizen met een parkje als voortuin en vaak schitterende zwembaden in de achtertuin. De auto's die je in en uit de garages ziet rijden zijn niet voor de poes en vooral die Bentley carbio van schuin tegenover spant de kroon. Met een Range Rover voor de deur ben je hier Jantje (met de nadruk op -tje) Modaal, daar komt op neer.

Als echte Hollanders smijten wij het geld niet over de balk en als we ergens een voordeeltje kunnen halen, zullen we het doen. Getrouwd zijn met een Zeeuw helpt, want 'ons Zeeuwen bin zunig'. Amerikanen zijn daarentegen echte 'spenders' en wie het breed heeft, laat het in veel gevallen graag breed hangen. En die weldaad doet me af en toe gewoon pijn aan de ogen.

Momenteel staan er enkele huizen te koop in onze straat en buurt. De één wil down-sizen en voor een ander is zo'n huis nog niet groot en luxe genoeg. Of er moet bijvoorbeeld worden verhuisd in verband met het werk. Hoe dan ook, als er een bord in de tuin gepoot is dan staat het huis online. Voor mij de uitgelezen kans om eens een keer lekker zonder gêne binnen te gluren...

Wij houden, net als de doorsnee Europeaan, van een wat strakker en moderner interieur dan de gemiddelde Amerikaan. Maar één van onze buren met bord in de tuin maakt er wel ècht een potje van: overal behang in felle kleuren en drukke motieven, veel goud, fluweel, pluche en zelfs een Toscaans beschilderd plafond in een uitbouw: Waldolala zou er jaloers op zijn geweest.

Ik mix schaamteloos a(uthe)ntieke stukken met Ikea spulletjes. Ook diverse grote stukken komen hier van Ikea. Als onze eigen of bezoekende pubers een ongelukje begaan met ketchup of chocolade op de bank, dan zit ik er niet mee. En sinds ik vanaf vorig jaar juli op een Ikea matras slaap, ben ik eindelijk verlost van de rugpijn die ik jaren heb gehad.

De Amerikaan 'op stand' gruwt van Ikea, want dat is voor studenten of voor de lagere inkomens. Nou, laat mij dan maar lekker Ma Flodder in Amerika zijn!














Geen opmerkingen:

Een reactie posten