expr:class='"loading" + data:blog.mobileClass'>

maandag 14 mei 2018

Wie mooi wil zijn...


Een paar maanden terug kwam mijn man thuis van het werk met een nogal 'domme' vraag. Of ik zin had om in juli naar Venetië te gaan, om daar een bruiloft van een collega bij te wonen. Moet je dat nou nog vragen? Natuurlijk wil ik in de zomer een snoepreisje naar Venetië maken!

Enkele weken later ontvingen we meer details van de bruiloft. Het bleek een driedaags evenement te zijn. Op de vrijdagavond komt iedereen voor het eerst samen en maken we een boottocht door Venetië tot in de late uurtjes. Zaterdag vindt de plechtigheid plaats en op zondag is er een brunch om het allemaal af te ronden.

Ik voelde ondertussen wat stress opborrelen. Op alle dagen dien je er toch tot in de puntjes verzorgd uit te zien. Zeker in Italië! Aangezien we nooit deelnemen aan sjieke events, heb ik dus niets gepasts in de kast hangen. Omdat we besloten de zondagsbrunch aan ons voorbij laten gaan, hoefde ik gelukkig nog maar voor twee nette outfits op pad.

Wekenlang online shoppen leverde niks op. Maar vorige week had ik ineens beet: een prachtige Valentino jurk die enorm was afgeprijsd. Eén nadeel, de jurk is wit! Not done op een bruiloft. Maar een ruim 80% afgeprijsde designer jurk die perfect past, ga ik niet laten hangen. Deze jurk moet dan maar gedragen worden tijdens de boottocht.

Enkele dagen later vond ik een schitterende jurk die ik op de bruiloft zelf kan dragen. Mooi hemelsblauw van kleur en keurig voor de gelegenheid. Omdat het jurkje mouwloos is, moest er wel even een vestje bij, zodat ik niet de kerk word uitgezet. Nu kon ik op pad voor missie nummer twee: bijpassende schoenen.

Manlief had al terecht gezegd "Ing, onder dat soort jurken kan je ècht niet met een ballerina aankomen, er moet wel een hakje onder". Ik was het roerend met hem eens. Maar het is wel de goden verzoeken, omdat ik de laatste vijftien jaar misschien drie keer op hakken heb gelopen. Niets in de kast en mijn voeten aan niets gewend.

Gelukkig had ik snel twee paar prachtige schoenen gescoord. Beide voorzien van een charmante hak en een flinke puntige neus. De aangeschafte ensembles zien er picture perfect uit en ik durf er in modebewust Italië mee voor de dag te komen. Nu nog even in de praktijk zien te brengen. Die schoenen moeten natuurlijk wel ingelopen zijn, voordat ik er voet mee op Italiaanse bodem zet.

Binnen enkele minuten inlopen had ik al door, dat het een hard gelag zou gaan worden. Ik besloot tot drastischere maatregelen dan alleen maar blootsvoets met de pumps door het huis te strompelen. Dus heb ik het hele weekend, af en aan met sportsokken in mijn pumps gelopen tot grote hilariteit van man en kinderen.

Reumatische voetklachten ten spijt, wie mooi wil zijn moet pijn lijden. Na twee dagen heb ik al flink afgezien. Mijn man kon het gisterenmiddag amper meer aanzien en zei lief en goed bedoeld: "Ach Ing, anders draag je er toch gewoon een stel flatjes onder?" Je zou 'm toch?!

Nog zeven weekenden met sokken in pumps te gaan, moet lukken...









2 opmerkingen: