expr:class='"loading" + data:blog.mobileClass'>

woensdag 23 oktober 2019

Baas over 'eigen' drop





Het spelletje ik ga op vakantie en neem mee... kennen we allemaal wel. Een variant daarop, doe ik als ik van Nederland weer terug reis naar Amerika. Ik neem onder andere mee terug: pure extra grote hagelslag, een grote lading Nespresso cupjes, nasikruiden en drop.

Toen ik nog in Nederland was, appte ik onze zoon of ik nog drop voor hem mee moest nemen. De laatste keer dat er dropjes in huis waren, wist hij er namelijk prima raad mee en was de drop pot binnen no time leeg. Ik kreeg een duidelijk 'NEE' terug geappt. Okay, wat dan wel? Meneer wilde graag spekjes. Veel. En als het nog kon, roze koeken. 

Ben uiteindelijk thuis gekomen met bijna twee en halve kilo kabelspekken. Dacht dat hij er wel even zoet mee zou zijn maar nee. Twee en halve kilo spek en twee pakken roze koeken waren binnen 48 uur foetsie. Kleinigheidje voor een 17 jarige knul van 1.94m. Alleen was nog geen 12 uur later 'mijn' zak drop ook pleite. Tijd voor drastische maatregelen. 

Waar oh waar verstop je nou een zak drop, zodat het uit het bereik van die grijpgrage jatten blijft? In het gootsteenkastje, tussen de schoonmaakmiddelen. Geen hond die het daar zoekt, mijn dropjes zijn daar veilig. Vond het ludiek van mezelf; maakte een foto, gooide het op een Facebook site van internationale vrouwen en daar heb inmiddels dik over de 800 likes, hartjes en smiles verdiend. 

Uiteraard kreeg ik ook commentaar. Dat het wel sneu was voor mij, dat niemand me helpt met poetsen. Maar zoonlief moet echt zijn eigen badkamer bijhouden hoor en heeft de schoonmaak spullen daarvoor boven staan. Inderdaad, manlief hoeft niets te doen want hij werkt sowieso minimaal 80-85 uur per week. Als hij reist nog 'iets' meer. Lijkt me wel genoeg, toch?

Er waren dames die het niet okay vonden, dat het zakje drop open stond tussen de Glorix en aanverwante zaken. Maar alles voor de foto hoor.  Opgerold en met een klip erop was het überhaupt niet meer duidelijk dat het om een zakje drop ging. Dus nadat ik de foto had genomen, heb ik ervoor gezorgd dat het zakje keurig gesloten werd. 

Weer een ander merkte op, dat ze het niet zo netjes van me vond dat ik dat zakje drop zo voor mezelf hield. Touché... Ik reageerde lichtelijk kinderachtig maar met knipoog emoji terug, dat mijn man helemaal geen zak (vat je 'm?!) om drop geeft. Is alleen helemaal niet waar. Hij werkt in zijn eentje aan de muntendrop, die zoonlief en ik veel minder lekker vinden. 

Toen mijn man van het weekend met zijn knuisten in de (munten-) drop pot verdween, kreeg ik last van mijn geweten. Ik vroeg hem of hij liever 'mijn' lekkere toefjesdrop wilde. Hij keek me verbaasd aan. Ik biechtte hem toen op, dat die bij de schoonmaakspullen stonden en dat hij er wel van mocht pakken, zolang hij het geheim maar niet prijsgaf aan onze zoon. 

Vraagt hij me: 'Waar staan die schoonmaakspullen dan?!' Ik zeg maar zo, ik zeg maar niks...












Geen opmerkingen:

Een reactie posten