Zal me voorstellen voor degenen die me niet kennen: mijn naam is Ing. Eigenlijk Ingeborg maar in Amerika, waar ik tot op heden in totaal 5 jaar heb gewoond, trekken ze dat niet. Ze maken er van alles en nog wat van behalve 'Ingeborg'. Heb al jaren geleden besloten, toen in Facebook 'joinde', om er Ing van te maken. Kort en makkelijk. Mijn man noemt me al Ing na de 1e ontmoeting, nu zo'n 16 jaar geleden. Te veel gedoe Ing-e-borg. Mijn zeeuw is zuunig dus: Ing.
Toen onze dochter 4 was en onze zoon 2.5, zijn we ons internationale avontuur begonnen. We vertrokken naar de staat New Jersey in Amerika. Daar hebben we anderhalf jaar als expat vertoefd, voordat we weer terugtrokken naar Nederland. Vervolgens ruim 3 jaar in Helmond gewoond, voordat we onze hielen lichtten; wederom naar New Jersey (NJ). Daar weer anderhalf jaar doorgebracht, voordat we richting Texas (TX) vertrokken. Ik kan pagina's volschrijven over wat we hebben meegemaakt in NJ en TX, maar dat zal hier en daar wel opborrelen in de blogs vermoed ik zo. Na ons Texaanse avontuur raakten we verzeild in Duitsland, net boven Frankfurt. En daar wonen we nu al bijna weer 3 jaar.
En ons verhaal is nog niet afgelopen, want we staan aan de vooravond van een nieuwe etappe. (Heb duidelijk veel van de Tour de France meegekregen afgelopen zomer) Als alles gaat zoals we denken, hopen en verwachten, dan vertrekken we oktober 2015 weer naar NJ! We zijn er helemaal happy mee, want NJ is de staat waar we ons het meest thuis hebben gevoeld. Over een kleine maand mag ik er weer een keertje rondneuzen om te kijken waar we willen gaan wonen, scholen kiezen voor de kinderen etc. Er is weer genoeg uit te zoeken tijdens mijn korte bezoek.
Tijdens dat bezoek moet mijn man (Björn) een dag in NYC zijn voor een meeting. He, wat rottig nou. Kreeg de optie om NIET mee te gaan. Hoezo, niet mee gaan... Natuurlijk ga ik mee! Laat me dit buitenkansje niet ontnemen. NYC is en blijft voorlopig mijn fav city! Al is het maar een dikke dag, ik ga mee. Ken de weg in NYC en zelfs een debiel kan er niet verdwalen. Ik laat me wel weer onderdompelen in de stad, die zoveel te bieden heeft. Kan de keren niet meer tellen dat ik er geweest ben. En elke keer weer maakt deze stad me blij. Dan ga ik toch zeker niet kiezen om NIET te gaan?!
Maargoed, voorlopig woon ik nog een poos in Duitsland, waar ik het inmiddels ook wel naar m'n zin heb. Niet het land van mijn dromen. Nee. Gaat niet lukken. Zal ook vast nog wel een keer aan bod komen in de blogs. Maar joh, wat heb ik fijne en speciale mensen ontmoet hier in die achterlijke expat-bubble.... Hoop dat ik met veel van die lieverds contact blijf houden als ik vertrek over ongeveer een jaar. Worries for later.
De kop is eraf, het begin is gemaakt. Het voelt goed. Lekker weer om mijn zin en onzin van me af te schrijven. In eerste plaats maak ik de blog voor mezelf en als ik er anderen ook nog op e.o.a. wijze mee kan vermaken, dan is dat helemaal prima! Bis später!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten