Alleen op vakantie gaat Facebook op slot. Ik ben dan werkelijk niet geinteresseerd in wat er allemaal speelt in het leven van mijn Facebook vrienden. Dan focus ik me op mijn gezin, zon, zee, zand en okay...af en toe een Mojito. Dat voelt bijna als een bevrijding, om niet enkele malen per dag Facebook te checken. Klopt ik doe het zelf maarja, Facebook biedt ook wel hele leuke dingen natuurlijk.
Een foto, video, artikel, recept, muziek etc: het is aan mij eigenlijk wel besteed. Even reageren of een like-je geven is zo gepiept. Soms zijn de berichten minder vrolijk van aard, maar dan ben ik toch blij dat ik, ookal is het op afstand, even een reactie kan geven. Ik zie het eigenlijk een beetje als iemand een glimlach geven bij het voorbijgaan op straat; een vriendelijk gezicht doet zoveel goed en kost niks.
Eerlijk is eerlijk: Facebook is niet alleen maar leuk. Er worden wel eens dingen gepost waarbij ik me echt afvraag of iemand zijn/haar gezond verstand nog wel heeft. Omdat het kwetsend kan zijn, omdat het in mijn ogen wel een heel beroerd gevoel voor humor tentoon spreidt etc Ook heb ik enkele vrienden die me een beetje te veel lopen te 'prediken', of het nu om geloof/politiek/levensovertuiging gaat. Aan de andere kant kleuren dit soort zaken Facebook ook wel weer. Ik haal mijn schouders op en scroll gewoon lekker voorbij. No problem, iedereen mag posten en reageren wat hij/zij wil en dat moet vooral ook zo blijven. Facebook veroorzaakt wel eens irritaties. Als ik weer eens iemand voorbij zie komen die altijd wel reageert maar nooit zelf iets post. Of net andersom, altijd post maar nooit reageert. Of nog erger: van die onzichtbare luitjes (geen posts en geen reacties) die ondertussen wel alles bijhouden wat er zich afspeelt op Facebook.
Maar echte dikke vette pukkels krijg ik van mensen, die alleen maar oh zo 'gelukkig' zijn op Facebook. Gatverdamme! Altijd alleen maar blije foto's. Zoooo gelukkig en verliefd.... Hou toch op man!!! Ik weet dat je je vent af en toe verwenst. Kan ook niet anders als je al zo lang bij elkaar bent. Is juist heel gezond. Altijd maar trots op je bloedjes van kinderen... Pleur toch op! Het zijn vaak een stelletje etterbakken met een enorm grote bek! Zo trots op je rashond... Totdat je weer die dampende drol van de straat mag rapen, je neigingen krijgt dat beest z'n bek eens flink met Elmex te poetsen en een lading Febreze over z'n vacht te sprayen. Trots zijn mag. Heel graag zelfs. Maar op 'Feest'boek a.u.b. wel met mate.
Even hand in eigen boezem: ik doe er ook wel aan mee hoor. Niks menselijks is me vreemd en ik kan mijn eigen Facebook gedrag ook best kritisch tegen het licht houden. Als mensen me echt zat zijn, dan moeten ze me gewoon unfrienden. Helemaal geen probleem mee. Een aantal weken geleden heb ik zelf nog een 'grote opruiming' gehouden. Zogenaamde vrienden heb ik eruit gesodemieterd oftewel 'unfriend'. Er zijn ook lieden die ik op de aquaintance list (kennissenlijst) heb gezet, zodat ik vrijwel geen posts van ze zie. Eén persoon die ik unfriend had, kwam direct terug met een friend request. Persoon wilde me graag blijven volgen... Dom gansje als ik ben, heb ik die persoon maar weer opgenomen als 'friend'. Gelijk had ik spijt maar wilde niet nog eens unfrienden. Heb bij de eerste beste post op de wall deze 'friend' ge-unfollowed. De perfecte oplossing: die persoon kan alles van mij zien maar ik zie niets meer van deze persoon. Jammer dat dit soort oplossingen niet werken in real life.
Facebook, 'Feest'boek, Fakebook: makes me happy, makes me sad en alles wat er tussenin zit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten